Yavaþça uzandýðý yerden doðruldu kadýn. Kalçasýný sýkan pantolonundan kurtuldu önce, Daha sonra nefesini daraltan, diðer can sýkýcý kýyafetlerden.
Þimdi giydiði kýyafet adeta günah ve masumluk uyandýran çýrýlçýplak bedeni idi. Avuç içleri ateþi arzuluyor,dokunmak için can atýyordu. Son nefesine ramak kalmýþtý..
Bir zamanlar hayallerini süsleyen gökyüzü, Þimdilerde masumane yangýna günahkar bir davetiye çýkarýyordu.
’’Gökyüzünü yangýn yapan Tanrý, Ateþ oldum seni yakmaya geliyorum.’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sena Gülseven Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.