Bir inşaat ustasıyım

Bir inþaat ustasýyým
nasýr tutmuþ ellerim
aðarmýþ saçlarýmla
baþýný kaldýrýp baktýðýnda
sana hiç bitmeyecek gibi gelen
o güzelim gökdelenleri dikerim
mavi umutlara...

Beni koruyacak diye giydiðim tulumum da
eskidi artýk üstümde.
Alnýmdan süzülen damlalar;
yüreðimde göl oldu..

Hep baþýmdadýr baretim;
ben uyarým da kurallara çalýþýrken
onlar bana uymazlar hep nedense...
Olur ya
tehlikelidir bu iþler.
baþýna düþüverir taþlar, tuðlalar...

Ne güzel dostlarým vardý benim,
çakýl taþlarýný armaðan ettiler yýllarca bana
bir bir...
Umutlarý avuçlarýmda sýkýp,
kum ettim.
Çimentomu hazýrlamýþtým hayli vakit evvel
gri bulut kaplanmýþ hayallerimden.

Parýldayan çakýllarýmý,
dað gibi kenara yýðýlmýþ kumumu,
boz renkli çimentomu harman edip,
gözyaþlarýmla kardým harcýmý..

Hergün bir kat çýkarým yüreðime
malzemeden çalmak çýrpmak yoktur ben de hiç
ne de olsa yýllarýn birikimi var elimde

Camlarým hep berraktýr
bir hoþluk estirir içinizde...
Hele de mavili oldu mu daha bir hoþ gelir,
Ama bir hamlede kesip atabilir elinizi...
Ne dostlar gördük ne dostlar;
en berrak cam misali..

Camlarýmý takma zamaným þimdi...
Gülüþlerimle cilaladým hepsini.
Güneþ vurdukça göz kamaþtýrýr
artýk benim gökdelenim...
Siz deyin bir dünya mutluluk;
Ben diyeyim bir yýðýn acýnýn cilalý hali...

Kardelen- 10.06.2013
Sosyal Medyada Paylaşın: