Karanlýk sokaklara býraktým varlýðýmý,
Yürüyordu tedirgin bir tavýr halinde.
Durdum oracýkta; Baktým, baktým, baktým...
Gözden kayboldu, yoluma baktým.
Býrakmaz istemezdim karanlýklara,
Israr etme lüksüm yoktu, istirham ettim.
Varacaðým yer þuracýkta dedi müsade etmedi,
Varlýðým karanlýk bir sokakta indi.
Arsýzlaþtý yüreðim, zihnim varlýðýmla meþgul vaziyette.
Bu duygu hangi medeniyetin beþiði?
Hangi diyardan kapýldý bana; Bu duygu seli?
Gözlerin diyorum can’ým ten’im; Bana baksýnlar veyahut ben topraða...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.