Ben mi yetiþemiyorum,yoksa trenler mi çok ötelerde? Zamansýz yükleniyorum vagonlar dolusu acýyý... Derviþler dergâha durmuþ zamanýn gönlünde, Yüreðimde büyütüyorum kýyamet kökenli sancýyý.
Karalýk konuþuyor köþe baþlarýnda aþka dair, Pamuk ipliðiyle baðlanmýþ sevgi dolu temenniler... Þehrin bacalarýnda yükselen çok çið bir kir, Oysa ne güzeldi kitaplardaki yeminler.
Kaçýncý defadýr koluna giriyorum zamanýn, Kardan adamlarýn bile üþüdüðü yýldýzsýz gecelerde... Kaç keredir savrulsam da mancýnýklarýnda dünyanýn, Sabrýn bestesi yankýlanýyor gene kutsal hecelerde...
O kadar beste var ki anlayamadýðým, Duymuyor dinlese de içimdeki gurbeti odam... Ýçsem bütün okyanuslarý biliyorum doymayacaðým, Yalnýzlýkta kayboldu rüyalara sýðýnan adam... A.Ç. 23.02.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
chief 59 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.