İLKYAZ

Ýlk yazýn sürgün verdiði günler,
Buðday tarlasýnda gelincikler,
-Öbek öbek,
Bir serçe bir þeyler söylüyor
-Kýpýr kýpýr,
Yüreðimde bir çoþku, bir fýrtýna;
Cilvelerin geliryor aklýma,
Gelincikler dudaklarýn gibi ..!

ilk yazýn sürgün verdiði günler,
Sabahýn örtüsü kalkmýþ,
Aðaçlar çiceðe vurmuþ,
Ufuk cizgisinde kuþlar kanat çýrpýyor,
O tarlalarda umut çýçekleri de açmýþtý,
Gözlerine baktým;
Kirpiklerinde çið damlalarý yoktu.
Mutluydum, mutluydun, mutluyduk ..!

Ýlk yazýn sürgün verdiði günler,
Yýldýzlar kýyamet gibi gökyüzünde,
Bir sabah; yarý küskün uyanýyorum,
Sahilde güneþ yanýðý yüzlü balýkçýlar,
Hüzün; kýrýlgandý yüreklerde,
Sen; anlamsýz kavgalardan yorgun düþmüþ,
-Denizi seyrediyordun.
Gözlerin uzak bir aþkýn rengindeydi,
Ýçinde bir sevinç, bir tutku,
Biliyorum aþktý hüküm süren o zamanlarda
Gözbebeklerinde kýrlangýçlar ..!

Kocaali/02.07.2003
Nihat Albayrak


Sosyal Medyada Paylaşın: