Elveda Sevgili
Vedalarý hiç sevmezdim ben ama
senle vedalaþamadan sana veda etmek de gelmedi içimden
bunlarý okurken þair olduðumu düþüneceksin yine ama
ben yazmayý bilmezken þairin oldum senin
bunun nedeni de yalnýz seni düþünüp
kaðýtlara seni anlatan karalamar çizdim
ve öðrendim ki þiirmiþ o karamalar
ve kimse þiir yazmayý bilmezmiþ
yalnýzca anlatmak istediði þeyi karalarmýþ içini döke döke
ve ne kadar yazsam da biliyorum
biz ayrýyýz
vedalaþmak ne kadar can yakarmýþ meðerse
bunu kokun burnumda
baþým otobüs camýna çarparak
senden uzaklaþýrken anladým
yüreðimdeki yara daha da derinleþiyor
aramýza giren her mesafede
nitekim bu dönüþü olmayan bir uzaklaþma
ki bu yüzden düþünüyorum
bu yara daha ne kadar derinleþecek
ne zaman kabuk baðlayacak
ve ne zaman kapanacak diye
ve belki ömür boyu sürer bu derinlik
belki de ben yaþadýkça derinleþecek
ta ki beni yok edene kadar
içeriden sessiz ve usulca
ve yalnýzlýk denen þeyin
ne kadar iç karartýcý ve soyutlaþtýrýcý bir þey olduðunu öðrendim
karanlýk sokaklarýn ücra köþelerinde
soðuk banklarda yalnýz otururken
ve ben bir çok þeyi de senden öðrendim sinsice
en güzel mýsralarýmýn
ruhumun en derin duygularýndan patlak verdiði anlarda geldiðini öðrendim
ben þiirlerimin mýsralarýna virgül koyup
sonunu da noktayla biteceðini sanarken
her þiirin hiç bitmediðini anlatan üç noktayla bittiðini
ve þiir yazmanýn kolay olmasýna karþýn
bir þiirin silinmesinin de ne kadar zor olduðunu öðrendim
ben her þiirimi uydurma duygularla yazdýðýmý sanarken
o duygularý uyduranýn da
duygularým olduðunu öðrendim
ben duygulanmayý da senden öðrendim
o ayrýldýðýmýz vakit gözlerim dolu dolu sana bakarken
ben hapsolmayý senden öðrendim
gözlerine dalarak bakýp
gözbebeklerinde kendimi görürcesine kaybolunca
ve boþ konuþmayý da senle öðrendim
bunca þeyi sana anlatýrken
ve her ne olursa olsun
seni hala sevdiðimi ve seveceðimi biliyorum
kendine iyi bak
çünkü ben beceremedim...Moses
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.