Gönül Çıramız

Yaðmur kýrýntýlarýnýn rüzgarýyla
Nasýlda tutuþur Gönül Çýramýz
Nefesimizi hasretle alýp verdigimiz korkularýmýz
Gel sarýl deyipte aþka yalvarýþlarýmýz
Sevdaya hüküm vermeyelim
Özgürleþtirelim gözlerimizi
Sen dilimde sualsiz narin gül dalýsýn
Ben dalýna konan garip bir bülbül
Yer gök inlesin nidalarýmýzla
Bahara müjde versin hasret ýþýklarýmýz
Uzat ellerini canýma can kat, ömrüme bin ömür
Koynuma dök gözyaþlarýný sev yeter ki sev
Gözlerimiz hayali ve sessiz meydan okusun ölüme
Dindiremez yaðmur bile yanýp tutuþan sevdamýzý
Her nefeste týlsýmlanýr çýra ile, hasret dumanýmýz
Yalvardý taze tomurcuklar saran aleve
Söndurmesin deyi Gönül Çýramýzý
Küllenip kavrulsada aþkýmýz
Rüzgâr eser inceden inceye gönlümüze
Hasret dolu sevgimize, usulca býrakýr aþký
Dudaklarýmýzda söndürelim yanan ateþi
Damla damla su olup aksýn yeþersin güller
Bahar geldi yuva kuruyor kuþlar Esarete hüküm giysin baykuþlar
Gönül kapýmýzý, kilitleyelim sonsuza
Ecel bile kýyamaz, aþkmýz’ýn Gönül Çýrasýna!

Turgay Parlakyýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın: