yuvasýz martýlarýn çýðlýklarý gökyüzüne yükselir gagalarýnda binlerce yusufcuk kanatlarýnda sayýsýz çýrpýnýþlar seyir defterleri aralanan hayatýn ezberi de bozulur sonunda
þehrin soðuk duvarlarýna meze olan dalga , kumdan süvarileri aðýrlamakta
baharsa topraðýn kokusunu giyinen eþsiz bir masal gibi bir karýncanýn boynuzunda eþeler gölgesini adýmlarý sýrtýna deðen bulutlardan ç/alýp rüzgârýn kapýsýz odalarýna býrakýr her nefesi her varýþý
lacivert bir kýyýma yataklýk eden ömür dudaklara bal yerine acý sözler çalar bir seccadenin sahipsiz baþucuna düþer son dua son âmin ve imtihan yeniden baþlar
þahidi ölmüþ bir yemînin kundaklandýðý tek yer içimiz !
23/02/2016 12;00 eMÝNeYZAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
eMİNeYZAMAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.