gün olur..
koyarlar cesaretimizi bir sokaðýn ortasýna
binlerce çocuða adýmýzý verirler biz bilmeden
yücedir ki sevgimiz, anýlýr cadde cadde yüzlerle
anlatýr bizi cümle kent lambalarý þehir þehir
bir baþýna büyür aþk, sen, ben ve ay var sadece
ardýmýz pak, yarýnýmýzda mutlak umutlar var
kaç mevsim dindirebildi ki sönmeyen bu ateþi
kaç nisan ýslattý gözlerimizi hiç bitmiþmiydi
oysa þimdi takvimlere çiziyorlar suretimizi
böyle sevmek için haykýrýyorlar kaderimizi.
…
yokluðunda içi sen dolu bir þiþeydi aþk
devrilip giderdi gecenin hasret kokulu gönlüne
sana yazdýðým her þiiri kýskanýrdý güneþ
yýldýzlar aðlar, sabah olmazdý hiç bir zaman
uykularýn adý sen, uykusuzluðun adý aþk
özleminle adadýðým adaklarýmla anýldýk biz
yalnýzlýðýn adý yok, soluk soluk tatildi acý
utandýðým tek þeydi olmadýðýný bilmek
öyle sevdik ki yokluðu bile kaybettirdiler.
…
binlerce kýz çocðu seni arýyor gözlerinde
binlerce erkek de yollarýmý gözlüyor bilesin
hepsi divane aþk peþinde tüm gerçekliðinde
hani gel üstüme basa basa sev demiþtim ya
farksýzým yolda yürünen kaldýrýmlardan bile
iþte biz buyuz artýk sorana, bilene, görene
öyle ölümsüz ki nice menziller var önümüzde.
…
divane bir nehre benzetirdim kalplerimizi
yemyeþil ormanlarýndan aldýðýn o tacýný takar
suyun o amansýz ömrüyle okþardýn gözlerimi
kýskanýr gökyüzü, düþerdi mavi mavi üzerime
ve sen ve ben ve aþk, cümle cihan içinde
biz hep üç kiþiydik yüreðimizde.
…
VE SEN VE BEN VE AÞK – Mawish Þiirleri – Mert Zafer Cansever