Ömrün Son Demine Gelmeden
Arada ruha dokunmak, okþamak lazým
Gönülde ki güzelliði görmek tatmak için
Bu yüzden her daim müsaade edeceksin
Gönül de, ruhu okþayan tüm güzelliklere
Ama asla benimsemeden, sahiplenmeden
Gönül de gerçek baharla vuslata ermek
Bir nebzede olsa huzura kavuþmak adýna
Ruhlarý okþayan tüm güzellikler
Gönüller de bahar dallarý gibidir
Hepsi farklý anlamda ve tat da iz býrakýr
Kimi sonbahar olup yapraklarý döktürür
Kimi ilkbahar olup nice çiçekler açtýrýr
Kimi de yalancý bahar olup soldurur
Ama gene de müsade edeceksin
Ruhlarý okþayan tüm güzelliklere
Çünkü her gönülün ihtiyacý vardýr
Farklý anlamda ve tatda iz býrakan
Sevmeye, sevilmeye, okþanmaya
Öyle bir an gelir ki o an geldigin de
Gönüllere hiç bir bahar gelmez konmaz olur
Gelip konsa da eski tadý, hazý vermez olur
Ruhlar, gönüller, yürekler susar, zaman durur
Ýþte gelinen o an artýk ömrün son demidir.
O yüzden,
Ömrün son demine gelmeden
Arada sýrada da olsa tüm baharlarýn
Ruhuna, yüreðine dokunmasýna okþamasýna
Sahiplenmeden, sevgiyle müsade edeceksin
15.02.2016 Ankara P.ÇETÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.