Yüzüm Güneşe Dönünce Asılı Kalıyor Kirpiklerim
Rüya Gül
Yüzüm Güneşe Dönünce Asılı Kalıyor Kirpiklerim
Kusuruma bakmayýn,
Siz benim;
Ben insanlýðýmdan
Öylesine rast gelsin dedim
Çok keyifle tutuyordunuz balýk...
Bir de yakmýþsýnýz ýzgarayý
Balýklarýn kokusu burnuma geldi
Ahhh balýðý da ne de çok severim
Sanki denizde doðmuþum
Çok sevdiðim birini de hatýrlatýyor
Burcu da "balýk" iþte ...
Elleri, deniz gibi gözleri geliyor aklýma
Herkes biliyordu ;
Çok düþkündük birbirimize
Kader bile kýskandý...
Ölümsüz sevgimizi
Ýstediði kadar uzak olsun yüreðimden
Ruhum onu tutamaz ki
Ýsterse rüzgar savursun beni
Orandan oraya ...
Yüzümü güneþe dönünce asýlý kalýyor,kirpiklerim
Gözlerim hep bulutlu, dokunsalar
Yaðmur yaðmur boþalacak
Küçük damlalar iþte...
Aþký yaþamak yokmuþ kaderimde
Bana yazmak farz kýlýndý...
Mevsimlerin önemi de yok ki
Aylarýnda öyle iþte...
Beþinci mevsim on üçüncü ayda yaþýyorum
Kimseye görünmeden, sessiz sedasýz
Ayak izlerimi kimseler bulamaz,
Çünkü, denizde yaþýyorum
Hala rotasý belli olmayan, o gemiyi bekliyorum...
Deniz gözlümü iþte...balýðý da denizi de o yüzden
Çok seviyorum.... ey yabancý rast gele rast gele...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.