KARAOĞLAN
Yetmiþin kartalý düþtü topraða,
Kýbrýs’ýn fatihi þu Karaoðlan.
Güvercinler kondu dala yapraða,
Esir düþtü kabre, bir Karaoðlan.
Ýncelenecektir bütün heceler,
Olacak inþallah mekân geceler,
Yatýyor benzeri eþsiz niceler,
Taksit, taksit öldü, vah Karaoðlan.
Kardeþ kavgasýný hepsi istedi,
Memur ayaðýný tümü köstedi,
Baykuþu, kargayý onlar besledi,
Güvercinler öksüz, ah Karaoðlan.
Sevgiyi bilmedik onlar yüzünden,
Günü yaþamadýk iþin düzünden,
Esti hep rüzgârlar ayný hýzýndan,
Neler deðiþti ki, ey Karaoðlan.
Hesabýnla kaldýn þimdi baþ baþa,
Artý, eksi gelir o garip baþa,
Dersi çalýþmayan sorudan þaþa,
Nerede þakþaklar, be Karaoðlan.
Dursunî de çekti aldý payýný,
Karaoðlan varsa çaðýr dayýný,
Dikkatli ol basma patlar mayýný,
Yaptýðýn yanýnda, vay Karaoðlan.
08/11/2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.