BOŞ DÜNYAM BENİM ( 7.)

Sensizlikten nasýl’da çarpýyor kalbim ritmsiz
Kulaklarýma fýsýldayan sesin yok artýk
Bil ki hiç mesut deðilim
Sana nasýl susamýþým anlatamam özlemimi
Yaþantýlarýn mutluluklarýn en güzeli
Seninle olmakmýþ seninle koklamakmýþ çiçekleri
Havayý seninle solumak gün batýmýný seyretmek
Seninle güzeldi her þey seninle
Þiirlerim seni anlatýrken
Gece mehtabý seyretmek seninle güzeldi
Seni özlemek bile özlemlerin en güzeli
Biliyor musun kuþlar göç etmeye baþladý
Aðaçlardan yapraklar tek tek dökülmeye
Nasýl yaþarým sensiz böyle garip biçimde
Yine çarpýyor kalbim yine bozuldu ritmim
Ya kulaklarým ayrýlýk melodisi çalýyor san ki
Boþ dünyam benim
Sevenlerin deðiþmeyen kaderiymiþ ayrýlýk
En iyi arkadaþ yalnýzlýktýr yalnýzlýk
Hani birden içinizi sapsarý bir þüphe sarar ya
Hani hiç bir þey düþünmek istemezsiniz o zaman
Hiç bir þey
Beni kahrediyor böyle her gece
Gökyüzünde emanetmiþ gibi duran yýldýzlar
Ay kýpkýrmýzý sanki cehennem gibi
Sensiz her yer nasýl da ýssýz sessiz
Ne bir dosta ne bir sýcak bakýþa
Tahammülüm yok benim
Acýlarla yoðrulan yüreðimi
Simsiyah bulutlar kapladý
Gök yüzünün maviliði kalmadý
Güneþ de doðmadý bu gün
Açmadý bu sabah çiçeklerim
Sen ilk heyecaným son hatýram sýn benim
Düþmüyor dilimden hiç’mi hiç biri
Yakýyor özlemin
Sana yürekten yazdýðým tüm þiirlerim
Onlarda anlamýný yitirdi
Unutmaya çalýþýyorum seni olmuyor sevgili
Boþ dünyam benim
Bom boþ

Fatma Ayten Özgün




Sosyal Medyada Paylaşın: