Terkedilmiþ sokaklarýn sessiz kaldýrýmlarýnda yapayalnýz yürümekti payýma düþen. Yerini yadýrgayan eðreti bir eþya gibiydim, içimde hep her an kapý önüne koyulacak hissi. Öldürülen umutlarýn aðýdý yanýyor þimdi içimde. Ve ben bana öyle uzaðým ki, dokunamýyorum artýk kendi yüzüme bile ..
Leytun Kaplan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Leytun Kaplan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.