HİÇ GELMEYECEKSİN BİLİYORUM
Yüreðim konuþup gelse dile
Gözyaþlarým dökülüp aksa bile
Azrail defterden ismimi sile
Hiç gelmeyeceksin biliyorum
Sevdam savrulup kapýlsa yele
Gönlüm yanarak dönse küle
Dilerim yüzün hep güle
Hiç gelmeyeceksin biliyorum
Duvarlar düþüp üstüme yýkýlsa
Kalbime þarjörlerce mermi sýkýlsa
Bu candan, bedenden býkýlsa
Hiç gelmeyeceksin biliyorum
Derviþ ayyaþa adres sorsa
Küsse güneþ batýdan doðsa
Deniz yutkunup balýklarý boðsa
Hiç gelmeyeceksin biliyorum
Mecnun sýkýlýp Juliet’i sevse
Leyla aðlayýp dizini dövse
Romeo Kahrýndan hepsine sövse
Hiç gelmeyeceksin biliyorum
Ölüm gelip kapýmý çaldýðýnda
Hüzün dört bir yanýmý sardýðýnda
Rüzgar gönül dalýmý kýrdýðýnda
Hiç gelmeyeceksin biliyorum
Açýlýp kanarsa bir gün yaram
Ak yüzün olmasýn benim karam
Köþe baþýnda sönsede cigaram
Hiç gelmeyeceksin biliyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.