Solgun merdivenlerde bir yýðýn aný,
Gözlerimde uzak, soluk bir hayâl,
Gümbür gümbür yüreðim bilmem ki neden,
Kýrýk- dökük duygularým…
Bu yollar, taþ duvarlar,
Yeþil bahçeler…
Nerede âþinâ yüzler, nerede?
Kolunda kitaplarý, gözleri yerde,
Nerdesin, gözleri
gülen sevgili Ayþe?
Zaman anýlara çekiyor perde…
Çiçekli pencerede gülümseyen yüz,
Radyodan neþ’eli naðmeler dökülen evler,
Nerdeler, o dostlar, hangi yerdeler,
Anarlar mý bilmem, ederler mi söz?
Bu yosunlu taþlar, nelere þahit?
Bahçeden baþýný uzatan dallar,
Kim bilir bir görünmez el karþý sahile
Usul usul, hasret kokan selamlar yollar…
Sisli hâtýralarla içlenir yollar,
Ýçini çekiyor gibi sanki aðaçlar,
Mahzun mahzun bakar güzel Üsküdar,
Anýlarý saklar vefâlý kollar…
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.