yasadim sorgusuz yasadim karanligi aydinlatanlarla karanlikta kaybolanlarla ki hepimiz orda bir yalnizligin anlamsiz parcalariydik insanin en zayif noktasinda en guclu anlamlar ariyorduk birazdan biri gelecekti belki yarin gelecekti beklenen ama bir gun mutlak gelecekti ve degisecekti hersey olmadi tanri uzatacakti elini ve orda hepimiz leonardo da vinci olacaktik gulumserken umut her yerde vardi michel anjelo sessizce aglaytacakti bir kosede bir seye dokunacakti ruhumuz orda gozlerimiz yasaracakti herkes orda kendi caresizligine aglayacakti sonra icimizi titreten bir ezgi tum bedenimizi isgal edecekti leonard cohen sesindeki muammada ``dance me to your beauty with a burning violon and dance me to the end of love``
Sosyal Medyada Paylaşın:
kozdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.