Delicenin Gözleri Aşkına

Dað baþý yalnýzlýðýndan kopan
Ýlk göçtü bu boþ yað tenekesi içerisine
Budanýp çýrýlçýplak kaldýðýn o an
Toprak istedin
Sýkýþtýkca çatlatacak su
Beni güneþe býrakýn
Sevgiyle büyütün koruyun dercesine
Badana kireç bile istedin
Tenekenin çevresine


Kabuðuna açýlan o ince yara
Yeni kabuktan yeþil göz verdi hayata
Her þey bir asra doðru gözlerden baþladý
Uzadýkça uzadýn sýðmadýn kabýna
Son göçle kesinleþen yerinde
Herek ile bezle baðlandýn
Kýrýlmamak uðruna


Yýllar sýra sýra katlanýrken gövdende
Nisan yaðmurlarýnda beyaz sarý taçlandýn
Yüz verse çiçeðin beþ parmaðýnda meyve
Soðuk havalarda teker teker çoðaldýn
Bizleri yorsan bile
Çýkýnýmýz yere serildiðinde
Yine sen doyururdun yeþil zeytininle
Öyle vefalýydýn unutmadým geçmiþini
Yuvarlak taþta ezdirince kendini
Þifa sarýsý renginle
Doldurdum tenekeyi


Kimselere belli etmedin aðladýðýný
Bütün zamanlarda yemyeþildi yüzündeki ifade
Nadas sonrasý bile tek tük ayýrdýn uç dallarýnda
baþýna çöken kuþlarýn hakkýný


Çatalýna örülen yuvaya
Bir kuþlar konarda birde çocukluðum


Delicenin gözleri aþkýna
Bir zeytin yetiþtirin düþlediðiniz sevgi için
Ayrýlýktan öte asýrlarca yaþasýn sevdanýz dallarýnda.



Sosyal Medyada Paylaşın: