Şiirimin öyküsü.

Kim yol açtý bu savaþlara,
Ocaðýna incir dikilsin,
Sebebi var mý bu kýrýmýn
Eliniz tetikten çekilsin.

Özgünüm kederli ülkemin evlatlarý
Suskunum korkaðým bu günlerde
Kime þikayet edeyim bu yanlýþlarý
Kime anlatayým yürek yangýnýmý
Konuþayým derim karamsarsýn derler
Yoksulun evlatlarýný kurtlar sofrasýnda yiyenler
Analarýn yürekleri yaralý,kimse duymaz seslerini.
Kavga çýkarýr büyük patronlar,tuzlarý kuru bilirim.
Konuþsana hey lal olmuþ dilim,kim bunla sebep olan.
Uyanýyorum sabahlarý, güneþ doðuyor yeniden
Gün ayný gün mevsimler su gibi akýyor,gidenler dönmüyor, Yok ki hesap soraný.
Elleri baðlý kulaðý saðýr, dilsiz ülkem, param parça,hiç duymadým benim suçumdu diyeni.
Kimi suçlayayým, kimi kimler bu yanlýþlýðýn imarý!
Yürekler kararmýþ, kulaklar saðýr yürüyoruz bilinmeze aðýr, aðýr.
Hey aydýnlýðýn güzel evlatlarý,kalbinizi karanlýktan kurtarma zamaný.
Düþme tuzaklara bakma uzaklara, sen kendini taný, bulacaksýn hataný.
Biz, insanýz çýðlýklar arasýnda geldik bu faniye, sen baþka yollardan mý geldin sanýyorsun! Bu ayrýlýk niye,inandýðýn ayný ilahi deðil mi, onun sevgililerini incitmek niye.
Biliyorum, vicdaný saðýrlaþmýþ insan evlatlarý, sizin yolunuz her daim çýkýyor bencilliðe.
Eðer öldürmekse maksadýnýz, önce kendi nefsinize bir kurþun sýkýn, sonra baþkasýnýn…
Düþünüyorum da ilahi adalet mý bu ne,fazlamý geldik dünyaya,Allah’ýn sopasý yok dostlarým
Bize el ayak, akýlda vermiþ ama!...konuþ lal olmuþ dilim konuþ,yüreðime,efkar dolmuþ..
Cani yürekler laf anamaz olmuþ, ne yazýk ki herkes hakkettiðini bulurmuþ.
Kalbim iyiliðe yol alýyorken bir gün baktým ki,dünya silahlanmýþ ,en çokta herkes kendi kavmini vurmuþ. Hey ilahi adalet, onca caný yanan aciz yaratýlmýþlarýn ah ý insanýn yanýna kalmýyor anladým. kendinde hesap soran yine kendisi olmuþ! ilahi adalet yerini nihayet buluyormuþ. Ýnsan insanýn katili olmuþ, var mý þu dünyada insandan zalimi,hiç soruyor musunuz kendinize neden böyleyiz!
2016-02-20
yeter karaer
Sosyal Medyada Paylaşın: