Karþýmdan geçiyordun inatla Bir dönüp bakmýyorsun Artýk ümit’im kalmadý Ne bahara ne aþk’a Tabiata gönül koydum Ruhumun derinliklerine koþtum Sildim seni kafamdan Anmýyorum artýk seni Denizler isyanlarda coþar Aðaçlar rüzgarlara direnir Ne olur bitsin artýk Biz bu sevgiye aþýktýk Girmiþtir þeytan birkere Kolay kolay çýkmaz içerden Ara sýra da olsa Seni bana hatýrlatýr ne kadarda kafamdan atsam Belki aþýksýn, belki deðil Belki seversin Ehli deðil Taparcasýna sevmiþtim Yollarýný gözlemiþtim Seni gördüðüm an Dünya’yý unuturdum Bir daha dünya’ya gelip buluþsak Ama boþ ver be Býrak üstünde kül kalsýn Eþme küller daðýlmasýn Bu sevgi , bu aþk Burada son bulsun .....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eyüp murat YÜCEL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.