bana ait sandýðým anýlar
ufkuma sensizlik
kýyýsý yok hiçbir limana
acýyý yalayýp geçerken rüzgar
þimdi sessiz olun
dinleyin
yarýnlarýmý uðurlarken
ince bir keman
içimde duyuyorum seni
ilk defa çalýnan bir beste gibi
iç çekiyorum nedense
savrulurken gözlerimden
yüzünü yüzüme nakýþlýyorum
susma konuþ hadi
burada söz düþmez bana
sürgünken ezgim yitik yurdumda
tel tel eklenen kirpiklerin
ten ile tin arasý çift taraflý býçak
delip geçerken alnýmý
avazým çatlar
diz çökmüþ sözüne
dokunamadýðým yanlarýn
bir adým sonrasý þairin avuntusu...
haydi usulca uyanýn...
22/03/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.