MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

DÜŞLERİMDE KİRLENİYOR BEYAZLAR...
NurtenAk

DÜŞLERİMDE KİRLENİYOR BEYAZLAR...


Güneþ gibi bir görünüp bir kayboluyorsun
mutluluk
göbekbaðýný kim kesti þu koca dünyanýn
insanoðlu þaþkýnlýk içinde
karanlýk gece gibi yüzleri
sahte tebessümler kol geziyor
katrankarasý düþünceler sardý dört bir yaný
yaþamak ne kýsa anlamýný yitirdi
çizgi çekiyor hergün biraz daha gömülüyor kendi sessizliðine


sessizliðimiz aðlamakta
utanan bir çocuk gibi


suskun konuþtuklarýmýz
biraz daha lâl dilimiz düne göre
mecalsiz duygularýmýz
eSkiyen taþlarda yürüyoruz her gün
günbatýmýnýn telaþý içimizde kuþkulu !
þekilsiz beklentimiz kanýksadý ölümlere ayrýlýklara
belkide herkesden farklý deðil beklentimiz



lakin
lakin



günler yasta aðlamakta nar çiçeði, gelincik renginde




içimizde memleket tasasý olmasa
güler geçerdik
gözlerimiz daha umut dolu bakardý belkide ufka
ah! dünya dünya
iki taþýn arasýnda filiz süren incir aðacý kadar arsýz
beklentileri insanoðlunun
kendince fikrince haklý belkide
her insan bir defa geliyor dünyaya
insanca yaþamak her bireyin hakký!



kýþ bastým baðrýma saldým göklere yüreðimin kýrýk kanadýný
þimdi sokaklar kýskandýrýyor çaðlayan ýrmaklarý



bak yine gün elini kolunu baðladý konuþlandýrdý
dýþarda yaðmur çiselemekte
kara bulutlar sarmýþ
gece görünmüyor
yýldýzlar yok olmuþ gök kubbede
kentlerin köylerin ýþýklarý
uzaklarda bir çizgi daðlarýn aralarýnda
kayýn aðaçlarý arasýnsýndan
süzüyor cýlýz ýþýklar
martýlar uykuda kuþlar uykuda
çocuklarýný helâl sütlerini
emzirip uyuttu köy ýþýklarý altýnda köy analarý çocuklarýný
yarýný kaygýlý dualarýyla beklemekte
okþamakta saçlarýný analar
ölecekse hiç doðmasýn çocuklar..


yada
yada



hiç büyümesin
ayrýlmasýn analarýnýn dizinin dibinden
bu kâbuslar bitene kadar



keþke kendin olsaydýn
baþkasý gibi davranmasaydýn
cehaleti yaran þimþek olsaydýn
yaðmur öncesi
topraðýmda nem olsaydýn
tohumu çatlatan
her mevsim sonu göç alan kýrlangýç
yüreðinin sýcak iklimlerine
ben öleyim sen ölme çocuk!




aklým almýyor nasýl hayat buluyor
ölüm gencecik fidanlarda... düþlerimde kirleniyor beyazlar...
sonsuzluðun altýna sonun baþlangýcý ayrýlýk cemresinin imzasýný koymuþlar.....





Nurten Ak Aygen

20.02.2016


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.