DİPSİZ KUYU

Hayatý artýk hiç anlamaya çalýþmýyorum
Ne varsa kaderimde ona razýyým.
Ben bir bulutun peþinden nefes nefese koþarken.
Her seferinde tökezlenip yalnýzlýmýn içine düþüyorum.
Dipsiz bir kuyu yalnýzlýk ve karanlýk.
ister avazýn çýktýðý kadar baðýr istersen çýrpýn.
Daha fazla batýyor yüreðime kýymýklar.
Ve daha fazla acýyor yüreðimdeki açýlan derin yaralar.
Ne sen benim seni ne kadar çok sevdiðimi anlýyorsun.
Nede sevmeye meyillisin beni.
Sanki aramýzda erimesi imkansýz buzdan bir dað var.
Ben sana koþar adým gelirken sen arkana bakmadan kaçýyorsun.
Ve ben yetiþmek isterken her seferinde.
Nefes nefese kalýyorum yetiþemiyorum sana.
Sende hep kaçanlardanmý olacaksýn her defasýnda.
Sana sevgi ve güvenle uzattýðým ellerimi tutar gibi yapmaktan vazgeç.
Ya sýmsýký sarýl bana bir aðacýn kökleriyle topraða sarýldý gibi.
Yada sende býrak tutmaya yeltenme sana uzanan ellerimi.
Ben bilirim seven hep acý çekendir aþk yolunda.
Gözlerimi kapattým bir bankta gece yarýsý denizi seyreder gibi yapýyorum.
Kimse görsün istemiyorum göz yaþlarýmý.
Akýp yalnýzlýðýmla denize karýþsýn ne sen bil nede baþkasý...

Metin Çalýþkan
Sosyal Medyada Paylaşın: