özlemek buysa

hep ayný umuda koþardým
yalýn ayak
güneþ hep ayný yönde doðarken odama
sýcaktý
en az senin kadar sýcak

ki... ben
ýlýman bakýþlarýnda biterdim
gün biterken kirpiðimin ucunda
derin bir sessizlikle inerdi gece
ayazlarýný saklarken baðrýnda
donardým


deniz daha haþin olurdu bu saatlerde
döverken kumsalýný
acýrdý ellerim
ve özlerdim seni
teleffuzu olmayan cümleler boyunca


oysa ki..
ne çok gül kokulu mektuplar yazardým sana
bazen iki damla göz yaþý
en çok da kalbimi býrakýrdým
ýslak sayfalarýma
sen anlamazdýn anlayamazdýn
ben susardým


kana kana içmek vardý oysa ki aþký
ama gözler bir baþka bakardý
umutsuz yarýnlara
ve ben aðlardým
içime sýðmazdý sevdalar


ve gün
penceremde yerini almaya hazýrlandýkça
ben nöbet tutardým
kaskatý kesilmiþ soluðumla
ve çekilirken duvarlarýmda gölgelerin
kalýrdým bir baþýma


susardým
dilime küsmüþ kelimelerde arardým seni
satýr satýr dizmek isterdim lugatýmda
anlatmak isterdim seni sana
baþaramazdým oysa


ve gün..
geceyi ve seni özlemekle geçerdi
güneþ batsa diye esir alýrdým gök yüzünü
bakýþlarýmý çivilerken ufuklara
odalarým gecenin ayazýnda soluklansa diye
düþler kurardým
her düþ ertesi ve güneþ hiç doðmasa


ki..hep kalsam hayalinle baþ baþa
ellerin gözlerin dudaklarýn
yangýn yeri olurdun bana
usul usul yanardým
yanarken susardým seni seyre daldýkça


ve eðilip bir buse alýrdým
yeni tomurcuklanmýþ yanaðýndan
ýlýman bir mevsim kýrýntýsý o rüzgar
saçlarýný okþardý
ben için için kýskanýrdým oysa
anlatamazdým sana


ve ben
zaman kaskatý kesilse diye
gün boyu dualar ederdim
ve gece penceremde hep kalsa
ki tenim tenimde yol aradýkça yarýnlara
umut çalsa kapýmýzý
ben kim o demeden kapýyý açsam
uyanmasam yokluðuna

ay/su







Sosyal Medyada Paylaşın: