Hani bir çiçek vardýr, kuruyunca üflersin
Pamuk pamuk daðýlýr, uçuþur gökyüzüne
Ýþte, kalleþ bir ateþ topu düþtü de üstlerine
Uçuþtular melekler gibi gökyüzüne…
Kývýlcýmlarý tutuþturdu bütün yürekleri
Kalplerimizde büyüdü yangýnlar
Kin bilmeyen yüreklerimizde büyütmeyin nefreti
Acýyla sustuk sanmayýn bizi,
Dünyanýn kýzgýn magmasý gibi
Sarar, boðar kendi kanýnýzda
Kalleþliðiniz boðar sizi…
Boðar sizi…
Boðar sizi…
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.