bilemediðinin / bilemeyeceðinin farkýndayým seni görmek telaþýnda uyandýðým her sabah yokluðunun o zifiri karanlýðýnda boðulmanýn tadýna hiç varamayacaðýný...
ruhsuz, çirkin bir bedenden sýyýrýlýp çýkýyorum düþlerimden her günün sabahý ayný beddua ile ayný baþ aðrýlarý, ayný çaresiz, ayný yorgun adamla baþbaþa ümitsizce...
o geçen her saat her dakika ve her saniye yüreðim sökülüp dökülecekmiþ gibi ellerimden her telefon çalýþýnda bilakis, her anahtar sesinde huzursuz...
sonra seni düþünüyorum saatler göðsümün kafesine sýkýþtýrýnca hatýraný dün deðildi kattiyen bir kaç öðleden önce aklýmdan uçup gitmiþti sanki seni sevmenin verdiði muazzam acýlar neredeydim kim bilir kiminleydim kattiyen farkýnda deðilim...
sonra gece olunca yine tekrar karanlýk çökünce tasvir edebilecek tek bir kelimem bile yok yaþadýklarýmý gecenin þerrinden korkmuþumdur hep...
sen aklýmdan çýk diye ellerin, gözlerin ve en azýndan bir tek sabah bu ruhsuz, bu çirkin adam sýyýrýlýp çýkmadan düþlerimden sadece bir sabah bütün bildiðim dillerde beddualar ederek uyanamamak ve yokluðunun o zifiri karanlýðýnda boðulmadan tek bir sabah içimden çýkýp gitsin istiyorum içimde sana dair ne varsa...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bykush Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.