Uzun süredir ulaþmaya çalýþtýðým Ýlkokul öðretmenimin telefon numarasýna onu tanýyan biri aracýlýðý ile ulaþtým. Akþam saatlerinde aradým. Çok sevindi, memnun oldu.1970 yýlýndan beri bir birimizi görmüyoruz. Biraz sohbet ettik. Bu gün onun için yazdýðým bu þiiri de kendisine okudum. Çok duygulandý. Ellerinden öpüyorum. Allah izin verirse yazýn yüz yüze görüþme sözü verdik.
ÖÐRETMENÝM
Ben taneydim sen ise nar Gönlün açtýn bir o kadar Her þeyimde emeðin var Sensin benim öðretmenim
Mesleðinin ilk yýlýnda Daha çiçeði burnunda Koru Köyü Okulu’nda Sendin benim öðretmenim
Eller neyi derse desin Þimdi nasýl neredesin? Benim hala gönlümdesin Umudumsun öðretmenim
Yaþamayý hep öðrettin Doðruluða sen ilettin Bizleri çok mutlu ettin Bir tanesin öðretmenim
Hatýrýný soruyorum Sana selam ediyorum Ellerinden öpüyorum Benim caným öðretmenim
Ferhat GÜNAYDIN Emekli Öðretmen - Giresun 18 Þubat 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
FERHAT GÜNAYDIN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.