Yüreðinin ýþýklarý kapalý bana Kaldýrýmlar þahit buna Pencerenin önünden geçtiðim zamanlar vardý ya Adým adým yürürken sana , Gece de kayboluyorum artýk o anlarda.
Gel desen gelemem yarýnlarýna Git demeyi öðrettin çünkü bana Umut kuþu çoktan uçtu uzaklara , Bir ben kaldým dört duvar arasýnda Bir de yalnýzlýðým benimle baþbaþa . Sosyal Medyada Paylaşın:
By_eDeBiYaT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.