DÜNYAHİRE'YE MEKTUPLAR-5

Birkaç zamandýr kalbimde bir rahatsýzlýk var
Sen mi hastasýn yoksa, ben mi yastayým.
Þöyle kalbimden parça koparýlýr gibi oluyorum
Ya seni alýyorlar benden,
Ya da seni vermemek için ölüyorum.
Hem üzerimde bir halsizlik var sürekli
Sana mektup yazamayacak gibi oluyorum.
Ben senin yokluðuna alýþtým zaten,
Seni de yokluðuma alýþtýracaðým diye korkuyorum.
Gözlerine benzeyen bir yýldýz ýþýldýyor gökte
Ve, hasretine benzeyen bir karanlýk
Belli, yine biri asýlmýþ, duruyor ipte
Koðuþtan izliyorum, üzerimde koyu bir yalnýzlýk.
Tek lamba yanmýyor bu dört duvar arasýnda
Her taraf kapkara, loþ ve ýþýksýz
Dünyahire’m, karanlýktan ötürü týrsýyorum artýk,
Bu hapiste güvendiðim tek þey var, cansýz
Oda beni saklayan yorgan ve baþýmý koyduðum yastýk.
Dünyahire’m, mektubuma son vereceðim burda
Malum mektuplarý postaya verecekler birazdan.
Bana erken cevap yaz, býrakma merakta
Gözlerinden öpüyorum seni, bir de
Narin ve küçücük serçe parmaðýndan.
Sosyal Medyada Paylaşın: