düþ artýðý bu hayatýn da biter bir gün can verirsin sahipsiz bir merminin ucunda ve ayaz bir karanlýk sardýkça bütün düþlerini bir bir yolunu kaybeder bütün soluklar s u s a r s ý n
yavaþlarken soluðun sancýlanýr göðüs kafesin flim þeridi gibi düþerken hayatýn bakýþlarýna ki önce ayaklarýndan baþlarsýn soðumaya ve malum sonun geldiðinin farkýna varýrsýn
ve bilirsin ki... görüp göreceðin iþte hepsi bu kadardýr anlarsýn ve hiç bir þey yapamaz sadece s u s a r s ý n
yarým bir þahadet ya çýkar dudaðýndan kim bilir belki de öylece kala kalýrsýn ama anlarsýn ki çýksada y/anarsýn çýkmasada k/anarsýn ve düþlerin bir göçe kalkar senden habersiz mevsimsiz baharlarda gençliðini arasýn
önce ruhun çekilir usul usul kendi içinden o mermer soðukluðunu ellerinde yaþarsýn ve gözlerin mevsimsiz günler kadar solgun en çok da toprak kokusunu içinde duyarsýn
ve zaman zehir zemberek açýk ara hýzla geçer gider ya tek bir vedalýk nefesi içinde bulursun yada öylece katýlaþýrsýn
iþte hepsi bu dostum bir varmýþ bir yokmuþ masalýnda sende yerini alýrsýn
ay/su
Sosyal Medyada Paylaşın:
ay/su Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.