ROTASIZ KAYIK
Acý yelsin savur külü köz kalsýn,
Arþa çýksýn bu sevdanýn dumaný…
Kamçý dilsin kavur gülü söz kalsýn,
Kalbe yýksýn hüznü aþkýn kemaný…
Uçmuþ akýl yerçekimi biçare,
Yakar seni yarattýðýn her kare,
Dokunduðun her yer oldu bin pare,
Çöldür gönlün sen bilmezsin âmâný…
Aþka hançer belli senin niyazýn,
Aðustos’ta buz estirir ayazýn,
Karanlýksýn düþmanýsýn beyazýn,
Kör geceye sen çevirdin zamaný…
Sen ne gece ne de gündüz ayýksýn,
Dalgalarda bir rotasýz kayýksýn,
Geç anladým kayalara layýksýn,
Oyun sandýn sevda denen ummaný…
Cantekin der; yüreðimde bir yüksün,
Özün nokta dev aynada büyüksün,
Kötülüðü barýndýran höyüksün,
Çöpçü toplar senin gibi yamaný…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.