Uzanýrken maziye elim Hafif olsa da az kelim Lal olmasaydý bu dilim Hatalarýma sözlerimle çelme takardým Sap gibi ortada kalmazdým boþuna taþlar üstünde yatmazdým
Aslýna bakarsanýz mazinin yok suçu Suçun hepsi bende yolu þaþýran benim Ters yöne girdim yanlýþa yöneldim Sap gibi ortada kalmazdým boþuna taþlar üstünde yatmazdým
Ata binerken yanlýþlýkla eþeðe binmiþim Menzile varmadan yarý yolda inmiþim Her þeyi biliyorum derken eþeklik etmiþim Sap gibi ortada kalmazdým boþuna taþlar üstünde yatmazdým
Dereyi görmeden paçayý sývadým Akýntýya kapýlýp sürüklendim adým adým Acemi iken tüm yollarý biliyorum sandým Sap gibi ortada kalmazdým boþuna taþlar üstünde yatmazdým
Maziye iki çift laf söylemek isterdim Senin yok hiçbir suçun diye gülümserdim Yoldaþ olduðu için teþekkürler ederdim Sap gibi ortada kalmazdým boþuna taþlar üstünde yatmazdým
Hayatý etmedim takip sessizce ipini çektim Ýpin ucunda ben varmýþým hiç akýl etmedim Hayat yavaþ yürü derken ben þaha kalktým Sap gibi ortada kalmazdým boþuna taþlar üstünde yatmazdým
Su diye pýnardan su içmedim ürettim içtim Libaslarý beðenmedim kendim ürettim giydim Ne ürettiðim su suydu nede ürettiðim libaslar libastý Kendi elimle yaraladýðým gönlümün ýstýrabý ile kaldým Sap gibi ortada kalmazdým boþuna taþlar üstünde yatmazdým
Sancýmýn ilacýný almadým çaresiz kaldým Yolda ne buldumsa bakmadan koynumda sakladým Zehirli yýlanlarý saklamýþsým neden böyle yaptýðýmý anlamadým Sap gibi ortada kalmazdým boþuna taþlar üstünde yatmazdým
Cahili adam sandým yanýnda yattým Bir sözüne beþ sözü bende içine kattým Nefsim için yarýnlarýmý cahil adama sattým Sap gibi ortada kalmazdým boþuna taþlar üstünde yatmazdým
Dev hayatý cüce sanarak meydan okumazdým Yol yakýn diye þaþýrýp uzun yola koþmazdým Hayat hafife alýp onu yýkmaya çalýþmazdým Sap gibi ortada kalmazdým boþuna taþlar üstünde yatmazdým
Ýlk defa deðil baþýmý taþlara vuruþum Hesapsýz hesabýmla bin defa beþ kuruþsuz kalýþým Akýlsýz hesapla bu ilk deðil bininci yanlýþa koþuþum Sap gibi ortada kalmazdým boþuna taþlar üstünde yatmazdým
E elden ne gelir sabýrdan baþka Derdi veren Rahmanýn þifasý bambaþka Hataný bil otur yerinde koþma çamura bata çýka Sap gibi ortada kalmazdým boþuna taþlar üstünde yatmazdým
Kul Mehmet’im hatalarým oldu bir tecrübe Ýnsan dediðin okumak anlamak için deðil alfabe Her yanlýþa koþtuðunda yiyor insan bin bir darbe Sap gibi ortada kalmazdým boþuna taþlar üstünde yatmazdým Mehmet Aluç-Kul Mehmet-
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.