Ellerimizde silah, kalplerde kin olmadan
Bir gün mutlaka bir gün barýþtan söz edelim
Pencereler kör pusu, yollar sakin olmadan
Çaðdaþlýk doruðuna varýþtan söz edelim
Yarýndan bahsedelim endiþeye düþmeden
Çocuktan bahsedelim bayramlardan, sevgiden
Kaldýrýn cenazeyi akbaba üþüþmeden
Sevinçten aðlayalým, gösterilen ilgiden
Beraber dinlemeli; Pir Sultan Abdal’larý
Satýlmýþ yürekleri, nura çaðýrsýn sabah
Uçuþsun güvercinler, elde zeytin dallarý
Vakitsiz ölüm deðil, umut doðursun sabah
Bir gün görmek isterim Anadolu yemyeþil,
Daðlarý türkü sarmýþ kurþun sesi yerine;
Tarlalar arasýnda toprak yolu yemyeþil,
Bereketle baþlasýn trenler seferine;
Mozaik taþý gibi rengârenk bu topraklar,
Kuzeyin horon sesi, güneyin halayý var.
Efeler diyarýnda özgür ölür yapraklar,
Bilinsin ki sevgiyle her iþin kolayý var.
Yeter ki biraz sevgi, yeter ki biraz gayret,
Gözlerin gözlerimde dostluk, kardeþlik bulsun
Bitsin artýk düþmanlýk, bitsin kalbinde nefret,
Barýþtan söz edelim; o günler bu gün olsun
Bilmem mi mermilerin altýnda yaþamak zor
Zor her gece ölümle koyun koyuna yatmak
Kendini de yakacak insanlýðý yakan kor
Herkese düþen görev insanlýðý yaþatmak
Coþari tam zamaný, pembe düþlerden konuþ.
O muþtulu gün bu gün, el ele tutsun eller
Baþlasýn yüreklere kardeþlikle dokunuþ
Artýk türkü söylesin, kin nefret kusan diller
Ýbrahim COÞAR