İnsanoğlu Denen Ölümlü Varlık
Emek, sevgi nedir? bilmeyenler
Ýnsanlýðý sorgular olmuþ
Din, iman nedir? bilmeyip
Kapýsýndan geçmeyenler
Çýkar ve menfaatler için
Savunucusu, sempatizaný olmuþ
Benlikler de sermaye varsa yoksa
Bir avuç fani dünya nimetlerini
Sarýp sarmalamak olmuþ
Dönüp bakabilselerdi aynada ki
Ýnsanlýktan çýkmýþ yalancý suretlerine
Ayna ayna iken çatlardý utancýndan
Bu biçare hastalýðýn pençesinden
Nice insanoðlu geldi de geçti
Ama hiç biri beraberinde götüremedi
Dünya malý dünya da kaldý
Bedenler Sin’la vuslata ererken
Ama kimin umrumda,
Dünya malý dünya da kalýr
Yeter ki sen sýrtlayýp götürdükleri
Meþru kazancý görme, bilme!
Dokunma, fark etme, ses çýkarma!
Halbuki bu hayatta iken,
Ýnsanoðlu denen ölümlü varlýk
Gönül gözüyle bakmasýný bilip
Heybelerinde barýndýra bilselerdi
Ýnsanlýk kokan bir parça iyilikle
Bir arþýn beyaz bez parçasýný
Gün gelip de kapýyý çaldýðýnda
Ölüm denen garip varlýk
Sahiptiler en büyük servete
Ba’s denen ebedi hayatta
12.02.2016 Ankara P.ÇETÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.