Ağıt-destan
Aðýt-destan
Bir aðýt söyleyeyim, daðlar dilinden
Dumlu’dan Aðrý’ya ün gitsin gelsin! ...
Destanlar duyulsun tarih yolundan,
O günden dünlere þan gitsin gelsin...
Çekin küheylanýn atlasýn binsin,
Al yelelerinde yankýlar dönsün.
Afyon’dan Ýzmir’e ordular insin.
Süngü uçlarýndan can gitsin gelsin...
Neymiþ yarým? ! Sancak çekilsin uca,
Þýlasýn göklerde yüceden yüce
Sormak lüzum deðil, halimiz nice?
Yanan yüreklerden kan gitsin gelsin...
Sen ey yayda bir ok gibi kurulu!
Bir ok deðdi, düþtün yere yaralý!
Dört yanýnda ak mermerler örülü,
Sars devir bunlarý, sin gitsin gelsin...
Gökyay’ým neylesin ýssýz çaðlarda!
Bir aðlar bir güler, durmaz kararda,
Bir baþka dað gibi sen dur daðlarda,
Akþamdan sabaha gün gitsin gelsin...
Orhan Þaik Gökyay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.