ÖLMEZ KOCA
Bizim köyde raðbet ölmez kocada,
Baþka bir eþ istemiyor þen dullar…
Mutlu günler bu dumansýz bacada,
Umut olmuþ gözleniyor son yollar…
Emekliye ölmez adý takýlmýþ,
Bir ikinci bahar diye bakýlmýþ,
Aylýðýna þarký türkü yakýlmýþ,
Dul emekli bekler olmuþ dul kullar…
Kendi ölse aylýk kalýr yadigâr,
Her aybaþý az çok olur bahtiyar,
Kör ol yokluk senin için bu ýsrar,
Koca deðil ekmek sarar aç kollar…
Ölmez koca köyden köye yayýldý,
Bütün dullar birer birer ayýldý,
Eþi bulan parmak ile sayýldý,
Halý geldi kaldýrýldý boz çullar…
Cantekin der; gönül þaþtý bu iþe,
Tanýk oldum aylýk için gidiþe,
Kentte deðil köyde gelir o diþe,
Hem acýdýr hem gerçektir bu hâllar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.