Sesiydiler; doðanýn, aþkýn nefesiydiler,
Bülbüldüler, gül için yollara döküldüler
Deðdiler bam teline, baþlarýný eðdiler
Döküldüler, yandýlar, ne ateþ, ne küldüler
Gökkuþaðý bezenmiþ, nemli yapraðýn zarý
Baharý özledikçe artýyor ahu zarý
Diyarý gurbet elde odur bülbülün yarý
Güldüler, dikenli dal üzerinde güldüler
Ýndiler yükseklerden gülü yar edindiler
Sindiler kara kýþta, saçaklara sindiler
Dindiler yaðmurlarla yaðýp yaðýp dindiler
Doldular çeþmelere, su sunan sebildiler
Coþari düþtü cemre, havadan suya düþtü
Þaþtý tüm pervaneler, nura aþkla üþüþtü
Bu kaçýþ ne canandan, ne ölümden kaçýþtý
Güldüler, bülbüldüler, aþk uðruna öldüler
Ýbrahim COÞAR