ÖMRÜMDEN ÖMÜR GİTTİ
Serin bir ikindi arifesi soldu güllerim
Eritemedi yüreðimdeki har, karini daðlarýn
Gücü yetmedi baharlarimin yaza düþmeye
Tecelliyat pýnarlarýndan son bir katre içmeye
Alýr her seher aksini gözlerinden
Ýbrahimî bir dua ile sorarým seni her demden
Islanmasýn kirpriklerin be bacým
O þimdi benim ahir acim
Zemherinin bu kadar keskin yaktýðýný bilmezdim
Aðýr gelmesen cana, tövbe topraða vermezdim
Sukutu sürmek neyime namluya
Bilesinki bu yürüyüþe can, ten melaike aðlýya
Çoktan vurmuþ týnýsý ölüm, Gönlümün tellerine
Be hey küheylan bu kan nerden sýzmýþ böyle bileklerine
Senin kutlu makamýn belliyken gülerim zalimin kaderine
Ferim kalmadý dost, suyu kara acýlar indi dizlerime
Uzaklarimdir cebellesir hep yakinimla
Elem serçenin gönlünde yavru sanardim þu kýt aklimla
Velhasýl gardas bilesin ki
Ömrümden Ömur gitti, Ömur gitti firakinla
Sezgin(cezzar)tozlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.