KÜL ETTİ BENİ YELDE SAVURDU
Yýllardýr acýmý hep içime attým.
Ýnanýn dostlarým ben hep aðladým.
Gülmeyi unuttum dertle yaþadým.
Kül etti beni yelde savurdu
Kader bana birgün gülermi dedim.
Çok tuzaklar kurmuþ ben hiç bilmedim
Bir ömür bitti gülmedi kaderim
Kül etti beni yelde savurdu.
Geldi gitti ömrüm ben hep aðladým.
Tütmez ocaðým virandýr baðým.
Ovaya döndü benim. yüce daðlarým
Kül etti beni yelde savurdu
Seneiz yaþamak ölümdür bana.
Ýçseydik sevgiyi biz kana kana.
Gidelim ikimiz aþk deryasýna.
Baðlansa yollarým kör düðüm olsun.
Sevdasý baðrýmda yürek daðlýyor
Azdý yaralarým yine kanyor.
Sana verdiðim sözler, beni yakýyor.
Baðlandý yollarým kör düðüm osun.
Kamil KARAAÐAÇ 19 / 08/2015-100
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.