çokça ýslanýnca yaðmurlardan,
korkarým o an
yýkamaya
ellerimi.
sezim güvelenir içerimde
yine de açýða çýkarmam,
örterim, belermiþ izlerimi.
þimdi,
insan minyatürü etrafým
bin parçadan bir bütün kaldým
öylece
kalakaldým,
ben.
izdihamýna uðradým;
minik ellerin
soru kumbarasý kafalarýn
üç boyutlu anlarýn
ve
bilmem
hangi duyularýn.
eteðimde
ellerimde
gözümde
hülasa bütünümde,
kopyasý kaldý
çocuklarýn.
bilmem,
ben nelere dolandým..
açýk açýk zorlanýyorum.
el etek çekmiþ gibi gün yüzü
oysa anlýyorum erimesinden karlarýn;
mevsim durdu, bahara.
en tuhafý da,
geçsin
demiþtim,
geçmiþ.
ürktüm,
zamandan.
hýzlý çekim bir kayýt, aylar
yokuþlar iniyorum
iniþler alýyorum,
kendi içimde kendi içime.
fakat,
açýkçasý zorlanýyorum.
hala göðsünden yaralý, ceylan.
bir zarf olup titriyorum elinde, davamýn.
niye geldim, nerdeyim
bilmiyorum.
sadece bulanýyorum, tutamýyorum.
bazen, apaçýk gasp ediliyor alýnmýþ ruhumun uykusu
ve bazen gerçekten boþa uyuyorum.
çünkü
daha çok yoruluyorum.
hazmedilmemiþ bir þeyler var bu havada,
tek rengine saklanmýþçasýna
ömrümü ayýklatýyor bana;
günümden, gecemden, düþümden.
"harcayacaksýn" dý,
biliyorum.
çoktan doldu, altý üstü
sadece
satýr arasýna düþen haritametod sözlükler açýklayamýyor,
ahvalimi.
dinik býrakmaya erteliyorum, serzeniþimi.
bir rüyadýr,
uyanýyorum;
ben nerdeyim?
nerde kapý aralýðýnda þapkasýný aldýðým ihtiyarlýðým,
kayýp mý ettiniz sarý kulaklarýnda parmak izli ayýcýðýmý,
yok etmeyin gençliðimi;
elimde bir o kaldý..
açýkça, zorlanýyorum..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.