Zeytin

Karabatak kuþlarý
Düþeni bulunca bir tane
Vura vura yaðýný çýkartýrcasýna
Doyurur karnýný
Çekirdeði topraða bastýrýr
Bir vakit sonra bir delice doðar dünyaya...


Toprak býrakmak istemez
Zorda olsa bir el taþýr onu topraktan topraða
Annemin yað tenekesinde yeþermeye baþlayýnca
Delice dalý aþýlanýr göz verir aklý yenice
Gözüm gibi bakardý sýðmaz kabýna
Aðaç olmak ister.


Sonra sýralanýr fakir topraða
Topraðý fakir kendi zenginlik demektir.
Yaz kýþ yemyeþil yapraklarý
Kimseler anlamaz yapraklarý düþtüðünü.
Bir bakarsýn bembeyaz
Bir gelinliðe bürünmüþ gibi
Sonra yavaþ yavaþ rengini almaya baþlar
Yeþilden baþlar yeþil olgunlaþýnca
Mora siyaha döner


Bir sýrýk üç ayaklý sehpa çul yazgýlar
Elekten geçtikten sonra dolar çuvallara
Mermer yulak taþ ile ezdirir kendini
Yaðý bir yana posasý bir yana ayrýlýr
Posasýna kostik karýþýnca
Oluþur kalýp kalýp sabun


Dedem kutsallýðýný anlatýr
Babam "soframda üç öðün zeytin olsun"
Kendi bestesi türküsünü söylerdi.


Sarnýçtan kendim teneke ile vaktinde
Biraz büyüyünce kendi sularýný
Kendinde stok ettiklerini öðrendim


Utandým dalýný kýrýp da
Biz barýþ istiyoruz diye uzatanlardan
Þimdi savaþmayý býrakýn
Sevdiðiniz adýna bir zeytin dikin
Ve barýþý örnek alýn karabataklardan.





Sosyal Medyada Paylaşın: