[ iceri Gizlenmiþ ellerimiz arasýnda
Parmak arasýndan bakar gibiyiz hayata
Aynalara gece bakýlmaz derdi
Büyükler ve annem oda annesinden duymuþ olmalý
Ömür kýsalýr diye
Yüzünü sabaha sakla derdi
Yaðmur yaðarken kapýdan pencereden uzak dur
Þimþeðe bakma yýldýrým çeker gözler
Mis gibi toprak kokar ya yaðmur yaðýnca
Ýþte öyle deme dile getirme
Ölümü çeker hurafelerle
Ne kadar gerçeklerdi bilinmez
Ben hala gözlerimi çekerim þimþeklerden
Yaðmur yaðar toprak kokar
Mum söndüðünde mum kokar
Tüller uçuþur
Rüzðarda açýk duran pencereleden
Teli kaçmýþ ince çorap gibi durur
Bulutlarr arasýnda þimþekler
Anýlar tozlu raflar arasýnda duruyor
Kitaplar arasýnda
Parmakarýmý gezdirip seviyorum ben bazen
Dokunmayý seviyorum kitaplarý yaþýyorum
Eski resimlerden bakar gibi olurum çocukluðumuz
Siyah ve beyez hatýralarda
Kurþun geçirmezdi
O vakitler mavi gökyüzü
Gölge etmezdi anýlar
Dik baþlý güneþ
Gölgemiz peþimiz sýra gelirdi
Biz yürüdükçe ilerleriz
Dokundukça içinden geçiyoruz
Gökyüzünün
Annemiziniçtiðimiz
Mutluluk sütü
Yatmadan önce mutluluk öpücüðünde kaldý
Düþlerimiz gülücüðümüz
Toza topraða kattýðýmýz tarlalar patikalar
Mahallearasý saklambaç oyunlarý körebe
Biliyor musun
ben hiç denize tekme atmadým küçükken
Bilmezdik biz balýk hafýzamýzla
Ne olta ne misina
Ama buna raðmen
Aklým hep gölgesinde oynadýðýmýz
Dallarýna týrmandýðým incir aðaçlarýnda kaldý
Çoçukluk anýlarýmýz
Gecenin köründe çekili deðildi perdemiz
Bahçe evlrinde tahta panjur demir çubuk tutturulur
Iþýðýmýz gemici feneri
Radyolar bir küçü dünya idi
Rüyalarýmýz kanaviçe iþli beyaz yatýklarýn altýnda gizlenirdi
Her gece kuþlar gibi uçardýk
Gülüþüümüz hep çocuk
Ayaklarýmýzý ýslatýrdýk
Tütün pamuk arklarýnýn akan sularýnda
Dondurmaya benzetirdik beyaz bulutlarý
Dokunulmaz tanrýmýz vardý avuçlarýmýzýn içinde bizi koruyan
Selam gönderirdik dualarla
Ellerimizde uçurtmalar
Onun için gözlerimiz hep yukarý dönük
Çoçukluktan kalma alýþkanlýk
Gece ay ýþýðýna yýldýzlara tutulduk
Gündüz mavi þafaða güneþe
Penceremizde ýþýk neredeyse
Bizim yönümüz oradaydýk
Umudumuz ve tanrýmýz hep sol yanýmýzda
Yürüdük ... Yürüdük... Yürüdük....
Bir eksildik... Bin çoðaldýk....
Nurten Ak Aygen
15.02.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.