Karakaþýn kalem olmuþ yazýyor
Yaralarým günden güne azýyor
Yeter bu hasretlik gayrý uzuyor
Aradan engeli kaldýr cananým
Nadide çiçeksin deremem seni
Tutup kollarýndan saramam seni
Ararým ararým göremem seni
Söylesene bu ne haldýr cananým
Ay parçasý gibi parlýyor yüzün
Görünce kalýr mý kederle hüzün
Beni benden alýr bir tatlý sözün
Dilin þeker, kaymak, baldýr cananým
Alnýma yazýmsýn sen evvel ahir
Gel de bu hasretlik olmasýn tehir
Aþk meyi bade’mde baldýran zehir
Yinede içerim doldur cananým
Yokluðunda arttý kanýyor yare
Darmadaðýn oldum ben pare pare
Yaralý gönlüme sensin tek çare
Gülmeyen yüzümü güldür cananým
Bu dünyada eþin bir benzerin yok
O gözlerin hançer, kirpiklerin ok
Acýmazsan iþte gel sineme sok
Âþýk Ramazan’ý öldür cananým
Ramazan AKKAÞ
NEVÞEHÝR-Tepe köy
8.ÞUBAT.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.