ÖĞRENDİM
Yalnýzlýkta kalabalýk var imiþ
Muhannete vara vara öðrendim
Yüreklerden yol geçirmek zor imiþ
Dost gönlüne gire gire öðrendim
Gün geçtikçe ahde vefa delirmiþ
Dil zehrini gamý çeken bilirmiþ
Derdi veren dermaný da bulurmuþ
Yaralarým sara sara öðrendim
Uyanmadým, toyluk çaldý serimi
Sam yelleri alýp gitti terimi
Tecrübeye kurban ettik verimi
Bataklarý süre süre öðrendim
Tek kalemden hem dikeni hem gülü
Öttüren gül deðil aþkmýþ bülbülü
Bütün nimet hazinenin mahsulü
Hakikate ere ere öðrendim
Saklanýyor ilaç dertte elemde
Emir büyük yerden suç yok kalemde
Dosttan özge yar yoðumuþ alemde
Nice kalbi kýra kýra öðrendim
Dirildikçe kalmaz þüphe ve þekim
Çiftci baba ne doktordur ne hekim
Derinlerde münafýk kim müþrik kim
Yaþadýkça göre göre öðrendim.
Ahmet Çiftci
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.