YEŞİLÖZ
Bizim köyde incecikten bir çay akar,
Kimi üzüm bozar,kimi tarla çapalar,
Kimi ekmek yapar, kimi de süt satar ,
Yeþilözden uzak düþersen için yanar.
Ýnsanlar sevgili saygýlý ,
Çok temizdir havasý,
Yandý mý sinsin ateþi,
Çýkar meydana bizim köyün gençleri.
Sabah uyandýrýr kuþ sesleri ,
Acaba nerden geliyor bunlarýn neþesi?
Havasýndan mý suyundan mý acaba ?
Yeþilöz’ün güzelliði.
Depecükte dalgalanýr al bayrak ,
Görsen istersin daðlarýna çýkmak,
Herkes ister ömür boyu burda olmak ,
O kadar da zor deðil Yeþilöz’üm seni anlatmak.
Ýndin mi Hanönü’ne ?
Hasta olursun çýnar aðacýnýn þehvetine,
Oturdun mu hiç onun gölgesine?
Ne dersin bi kez olsun denemeye?
Ýnekleri saldým yukarý baðlara,
Sýrtýmý verdim koca bir kayaya,
Baktým köyün manzarasýna,
Kendimden geçtim bi anlýðýna.
Yeþilöz anlatýlmaz yaþanýr
Ýnsanýn aklýný baþýndan alýr
Buraya gelirsen;
Burasý seni de alýr beni de alýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Eren Altındal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.