Ne Aralýk zehmeresinden, Ne kýþýn dondurucu ayazýndan Bir türlü ruhlarda örtüþmeyen Duygu seliyle boðuþmaktan Ýçim donuyor! Ýliklerime kadar üþüyorum!
Çýplak kaldý tüm ruhum! Ne giydirsem kâr etmiyor Hangi renk cümbüþüyle, Hangi duygu rengiyle Bezendirip, boyarsam boyayým Kâr etmiyor elimde kalýyor! Ýçim donuyor! Ýliklerime kadar üþüyorum!
Hani derler ya! Senin rengin onun rengi, Onun rengi senin rengin deðil Ýste ben tam böyle bir yerdeyim Ne rengi, ne dili anlayan var Herkes kendi dilini, rengini yaþýyor Kendi dilinde naðmeler döküyor! Ýçim donuyor! Ýliklerime kadar üþüyorum!
Anlamýný kaybeden, manasýz Duygu yumaklarý arasýnda kaldým Sazmýn çaldýðý sevgi namesiyle Herkesin sazýnýn kendi telinde Hoyratça gayesiz çaldýðý Bitip tükenmek bilmeyen Bencillik kokan namesini Ruhlarda örtüþtürmeye çalýþýrken Ýçim Donuyor! Ýliklerime kadar üþüyorum!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Pınar CETIN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.