Üþüyor yine ruhumun þahidi caným
Terkedilmiþ fýrtýnalý bir kasaba gibi
Zemheri ayazýyla çevrili
Ve düþüyor çýðlar çýðlýk çýðlýða
Virane damsýz bir ev misali yuregimin orta yerine
Mütemadiyen kýþ ve mütemadiyen karanlýk var tenimde
Tüm bunlara inat
Sýcaða heveslendiren meyleri
Gözlerin artýk sunmuyor
Yerini cam kýrýðý parmak uçlarýna býraktý
Tuttuðu kalemlerin kelimeleri kanatýyor satýrlarý
Kalabalýk tenhalar mesken eylemiþ sözlerimi
Zaman ilaç olamaz
Çünkü çokça geçti
Tedavisi imkansýz artýk
Gelmedikçe
Duymadýkça
Görmedikçe beklenen
Etraf buz karasý
Bekle bekle yokki hiç seslenen
Anlaþýldý kalmadý böyle dünya
Sevda bir ütopya
Menfaat kokulu sevdamsý ilgiler var sadece
Vazgeçtim ben de
Bulutlar da
Rüzgar da
Gece de
Hatta gecenin siyahý da
Getirneyecek belli
Sancýlarýmý dindiren ellerini
Gençliðim çok sabretti
Sonunda bitti
Canhýraþ gözlerine yanýþým
Ben artýk ben deðilim
Bildiðin hiç deðilim
Ellerinle yok edip
Dilinden anlayana
Sözünden sakýnana
Sýrasýný bekleyene çevirdiðinim ...
aslý14216
ASLI DEMÝREL ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.