Gözlerinin rengini unutamadým yalnýzca. Birde anýlarýmýzý, iz býrakanlar, Ürkek bakýþtýðýmýz zamandakileri. Hayret..!!! Elin, elime deðmeden, sevgili olduk biz. Ne garip Günümüze bakarak..
Sadece ürkek bakýþlarla yaktýk birbirimizi. Bilemiyorum hala, Beklide benim sadece yanan.
Aradan çok yýllar geçti. Belki kýrk, belki de kýrkbeþ. Kimbilir..? Belki hala seviyorsun beni.?! Belki de unuttun çoktan yüzümü.. Uzak bir mekanda, Uzak bir zamanda kaldý sevgimiz.
Bana gelince; Ýnsan bir kez aþýk olurmuþ hayatta, Ben onu kullandým Seninle.. Beni hiç anýmsamasan da Ürkek bakýþtýðýmýz günlerde ki, O yemyeþil gözlerin var ya, Hala Kalbimde Saklý…
Sosyal Medyada Paylaşın:
karabencan25 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.