Hepimizin Rüyası

biliyordu aþk
kelimelerin karanlýðýndan ýþýk devþiren
küçük fýsýltýlar yaðmurunu
hediye ettik
duygusu yoðun sevgi bahçesinin heyecanýný

his ayaklarýyla bir ceylan
güne karýþan hafifliði anýmsýyordu
yönler þakalaþýr gibi yelelerinde
özgür atlarla yarýþýyordu

rüzgar hepimizin rüyasý
bu geri gelen yanký
suyun güneþe
güneþin suya tutulmasý

duymak güzel çimenlerin yeþil þarkýsýný
gök aðaçlarýn telaþýný
mavinin kokusunu
sihirli patikalar
sýcacýk dallar
aralar beyaz evin yolunu

coþkulu bir sevgi aðrýsý birleþtirir kalbimizi
kahkaha çiçeðiyle sallanan el azalan keder
aþklar yuvarlanýr kelimelerin karanlýðýna
uyanýnca yediverenler.



Sosyal Medyada Paylaşın: