ÖZLEDİM YİNE
ÖZLEDÝM YÝNE (12.02.16/H.TAÞDEMÝR)
Sýlada olsaydým akrabalarýn
Hâl hatýr sorardým bütün hepsine
Yaþardým onlarla hep senli benli
Özledim onlarý özledim yine
Bir evlek bahçemde yeþermez otlar
Ýçinde oynardým gülle topaçlar
O sokak yollarým beni kucaklar
Özledim onlarý özledim yine
Ne Ali’si kaldý ne de Yaþar’ý
Açtým yine acý hatýralarý
Eriyor yanýyor yüreðim yaðý
Özledim onlarý özledim yine
Çocukluk çaðýmla gençlik çaðýmý
Birlikte geçirdik yokluk varýmý
Bakýn unutmadým bütün aný ‘mý?
Özledim onlarý özledim yine
Býraktým oraya nazlý turnamý
Ben mahzun kalýnca sormaz halýmý
Nedamet hisleri vurdu yanýmý
Özledim onlarý özledim yine
Bedeni bedene hem de göz göze
Sarsaydým gölüme hem de biz bize
Hasretlik baðrýmý ezercesine
Özledim onlarý özledim yine
Kadir Mevla’m sana bir dilek tutsam
Gönlüme yaslanýp bir kez uyutsam
Göz göze gelerek göðsünde yatsam
Özledim onlarý özledim yine
Taþdemir hasretle kor gibi yanar
Korlarým dönüþtü oluþtu lavlar
Ömrümün defteri bitti hey dostlar!
Özledim onlarý özledim yine
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.